بهترین سریال های ایرانی 1403 از نگاه مخاطبین + 20 سریال برتر

سال ۱۴۰۳ با تولید آثار متنوع توانست به مخاطبان ایرانی تجربه‌ای متفاوت ارائه دهد. در ادامه چند نمونه از سریال‌های برجسته این سال را معرفی می‌کنیم:

• در انتهای شب

  داستان جدایی زوجی به نام‌های ماهرخ و بهنام، پس از ده سال زندگی مشترک، با پرداختی عمیق به دغدغه‌های خانوادگی و اقتصادی روایت می‌شود. اجرای درخشان پارسا پیروزفر و هدی زین‌العابدین توانست روح و واقعیت زندگی طبقه متوسط ایران را به تصویر بکشد.

• افعی تهران

  ترکیبی از درام، روان‌شناختی و جنایی، داستان قاتل زنجیره‌ای «افعی تهران» را همراه با ماجرای یک منتقد سینما روایت می‌کند. بازی‌های قوی پیمان معادی و سحر دولتشاهی، این سریال را به یکی از آثار بحث‌برانگیز و تأمل‌برانگیز تبدیل کرده است.

• جنگل آسفالت

  روایت اجتماعی و درامی درباره زنی به نام هنگامه که برای نجات برادرش دست به اقدامات خطرناکی می‌زند. بازی‌های نوید محمدزاده و مریلا زارعی، این اثر را به تجربه‌ای متفاوت در میان سریال‌های سال تبدیل کرده است.

• بازنده

  داستانی معمایی و جنایی درباره کارآگاهی که پس از ناکامی در حل پرونده‌ای، دوباره درگیر یک ماجرای پیچیده می‌شود. علیرضا کمالی و سارا بهرامی با اجرای خود فضای تعلیق و رمزآلود داستان را به خوبی منتقل کرده‌اند.

• طوبی

  درامی تاریخی و خانوادگی درباره زندگی زنی مبارز در دوران پهلوی. اجرای شبنم قربانی و هومن برق‌نورد، نگاهی تازه به تاریخ معاصر ایران ارائه داده است.

• مهیار عیار

  داستانی تاریخی درباره راهزنی که در پی دیدار مادرش پیش از اعدام، به مبارزه می‌پردازد. اجرای کامران تفتی و متین ستوده این اثر را به یکی از یادماندنی‌ترین آثار سال تبدیل کرده است.

• زخم کاری

  سریالی معمایی و درام درباره مالک و خانواده‌اش که با پرداخت عمیق به مسائل خانوادگی و قدرت، توانست توجه مخاطبان را جلب کند. بازی‌های الناز ملک و جواد عزتی نقش مهمی در جذابیت داستان داشته‌اند.

• غربت

  روایت جنایی و درامی درباره گروهی از قاچاقچیان مواد مخدر که در فضای تیره و پرتنش داستان جلوه یافته است. اجرای آناهیتا درگاهی و مهدی حسینی‌نیا، این سریال را از لحاظ بصری و دراماتیک برجسته کرده است.

• سوجان

  داستان تاریخی و عاشقانه‌ای درباره دختری به نام سوجان در میانه تحولات سیاسی و اجتماعی ایران. اجرای ثریا قاسمی و حدیث نیکرو، تصویری زنده از دوران پر تلاطم تاریخی ارائه می‌دهد.

• غریبه

  سریالی معمایی و جنایی درباره مصطفی، نخبه‌ای در داروسازی که به دنبال کشف راز مرگ همسرش است. پژمان بازغی و حمید گودرزی با اجراهای پرتنش، این اثر را به یکی از جذاب‌ترین آثار تبدیل کرده‌اند.

• جان سخت

  داستانی دراماتیک درباره گروهی از دوستان که در تور کویری گذشته‌های تلخ خود را مرور می‌کنند. اجرای مهرداد صدیقیان و فرهاد اصلانی، تجربه‌ای روان‌شناختی و عمیق را به بیننده هدیه می‌دهد.

• تانک خورها

  سریالی تاریخی و خانوادگی که به زوایای کمتر شنیده‌شده از جنگ ایران و عراق می‌پردازد. آرش مجیدی و سروش جمشیدی در کنار هم تصویری واقعی از دوران جنگ ارائه کرده‌اند.

• گردن زنی

  روایت درامی و معمایی درباره سرنوشت باران و نیما در شب عروسی‌شان. کیسان دیباج و پژمان بازغی با اجراهای متناسب، فضایی پرتعلیق ایجاد کرده‌اند.

• داریوش

  سریالی اجتماعی درباره مردی به نام داریوش که پس از سال‌ها به ایران بازمی‌گردد و با چالش‌های اجتماعی و شخصی روبه‌رو می‌شود. هادی حجازی‌فر با اجرای دقیق، این شخصیت را زنده کرده است.

• قطب شمال

  داستان عاشقانه و درامی درباره همایون و ارغوان که قربانی خیانت می‌شوند. فرزاد فرزین و آناهیتا درگاهی با انتقال حس عمیق احساسات، این اثر را به تجربه‌ای تاثیرگذار تبدیل کرده‌اند.

نقد و بررسی چند سریال برتر

۱. نقد سریال «در انتهای شب»

داستان و روایت:
«در انتهای شب» با محوریت زندگی یک زوج به نام‌های بهنام و ماهرخ، به بررسی دقیق دغدغه‌های اقتصادی، عاطفی و اجتماعی می‌پردازد. داستان که از لحظه ناپدید شدن بهنام آغاز می‌شود، با استفاده از فلاش‌بک‌ها به گذشته بازمی‌گردد تا پیچیدگی‌های روابط زناشویی را روشن کند.

شخصیت‌پردازی:
بهنام که در نقش او پارسا پیروزفر حضور دارد، تصویری از مردی درگیر فشارهای اقتصادی ارائه می‌دهد؛ در حالی که ماهرخ با بازی هدی زین‌العابدین، تلاشی برای مدیریت زندگی و فرزندش است. اگرچه شخصیت‌های فرعی گاهی به نظر کلیشه‌ای می‌رسند، اما شخصیت‌های اصلی با عمق کافی ساخته شده‌اند.

کارگردانی و جنبه‌های بصری:
آیدا پناهنده با استفاده از نورپردازی‌های حساس، طراحی دقیق صحنه و لوکیشن‌های واقعی مانند پردیس و تهران، فضایی احساسی و نزدیک به واقعیت خلق کرده است.

پیام‌های اجتماعی:
این سریال با پرداخت به چالش‌های اقتصادی و روان‌شناختی، داستانی واقعی از زندگی خانواده‌های ایرانی ارائه می‌دهد؛ اگرچه در برخی نقاط، فضای سیاه‌نمایی ممکن است برای برخی مخاطبان سنگین به نظر برسد.

۲. نقد سریال «افعی تهران»

داستان و روایت:
«افعی تهران» داستانی پیچیده و چندلایه از زندگی آرمان بیانی، منتقدی سینمایی را روایت می‌کند که درگیر ساخت فیلمی درباره قاتل زنجیره‌ای به نام «افعی تهران» می‌شود. استفاده از روایت غیرخطی و فلاش‌بک‌ها به درک بهتر گذشته و تأثیرات آن بر شخصیت اصلی کمک می‌کند.

شخصیت‌پردازی:
شخصیت آرمان بیانی، با بازی پیمان معادی، تصویری از انسانی پیچیده با زخم‌های عمیق روانی ارائه می‌دهد. رابطه حساس او با پسرش بابک (با بازی ماهور نعمتی) و حضور شخصیت‌های فرعی همچون روان‌شناس اجرا شده توسط سحر دولتشاهی، به جذابیت داستان افزوده است.

کارگردانی و جنبه‌های بصری:
سامان مقدم با بهره‌گیری از نماهای هوایی و تکنیک‌های نوین تصویری، فضای تاریک و رازآلودی ایجاد کرده است که به انتقال حس تنهایی و ناپایداری روانی شخصیت‌ها کمک می‌کند.

پیام‌های اجتماعی:
این سریال به موضوعاتی چون تأثیرات مخرب کودک‌آزاری و مشکلات صنعت سینما در ایران می‌پردازد و سعی دارد تا نگاهی انتقادی به مسائل فرهنگی و اجتماعی داشته باشد.

۳. نقد سریال «بازنده»

داستان و روایت:
«بازنده» داستانی معمایی درباره ناپدید شدن نوزاد یک زوج جوان است که در بطن یک راز خانوادگی عمیق و پیچیده پنهان شده. روایت غیرخطی و استفاده از فلاش‌بک‌ها به بازسازی گذشته شخصیت‌ها کمک می‌کند، اگرچه گاهی موجب سردرگمی مخاطب می‌شود.

شخصیت‌پردازی:
کارآگاه کیانی، به اجرا درخشان علیرضا کمالی، شخصیتی چندبعدی با دردها و شکست‌های گذشته است. همچنین، شخصیت‌های ارغوان (سارا بهرامی) و کاوه (صابر ابر) با ایجاد ابهام و عمق، فضای تعلیق داستان را تقویت می‌کنند.

کارگردانی و جنبه‌های بصری:
امین حسین‌پور با نورپردازی‌های کم‌نور، زوایای دوربین متنوع و موسیقی متنی هماهنگ، فضایی مرموز و تعلیقی ایجاد کرده است که مخاطب را در جریان داستان نگه می‌دارد.

پیام‌های اجتماعی:
این سریال به موضوعاتی چون اختلاف طبقاتی و تأثیر گذشته بر حال پرداخته و مخاطب را به تفکر درباره عدالت و اخلاقیات دعوت می‌کند.

۴. نقد سریال «زخم کاری»

داستان و روایت:
«زخم کاری» داستان مالک مالکی (با بازی جواد عزتی) را روایت می‌کند که در جستجوی قدرت و ثروت، به دام طمع می‌افتد. روایت داستان از طریق فلاش‌بک‌های متعدد، لایه‌های مختلف شخصیت‌ها را آشکار می‌کند؛ گرچه گاهی از پیچیدگی بیش از حد داستان می‌تواند موجب سردرگمی شود.

شخصیت‌پردازی:
مالک مالکی، مردی بین عشق به خانواده و جاه‌طلبی بی‌پایان، با گذر از مرزهای اخلاقی، تصویری تلخ از فساد انسانی ارائه می‌دهد. حضور قوی شخصیت همسرش سمیرا (با بازی رعنا آزادی‌ور) و سایر نقش‌های فرعی، به عمق داستان افزوده است.

کارگردانی و جنبه‌های بصری:
محمدحسین مهدویان با نورپردازی‌های سایه‌دار، زوایای دوربین هوشمندانه و طراحی دقیق صحنه، فضایی تاریک و پرتنش خلق کرده که به انتقال حس انتقام و فساد کمک می‌کند.

پیام‌های اجتماعی:
این اثر، نگاهی عمیق به پیامدهای جاه‌طلبی و فساد می‌اندازد و نشان می‌دهد چگونه قدرت و طمع می‌تواند روابط انسانی و خانوادگی را تحت‌الشعاع قرار دهد.

نتیجه‌گیری

سال ۱۴۰۳ با ارائه سریال‌هایی در ژانرهای مختلف نشان داد که تلویزیون ایران همچنان در تلاش برای خلق آثاری تأثیرگذار و به‌یادماندنی است. از داستان‌های عاشقانه و خانوادگی گرفته تا روایت‌های جنایی و تاریخی، هر یک از این آثار با پرداخت به مسائل روزمره و اجتماعی، تجربه‌ای متفاوت و عمیق را به مخاطب ارائه کرده‌اند. با امید به آتی روشن‌تر در عرصه تولیدات تلویزیونی، می‌توان انتظار داشت که سال‌های آینده شاهد آثار حتی جذاب‌تر و نوآورانه‌تری باشیم.